یه سفر دو روزه به قم کاروانی با اتوبوس
جای همگی خالی خوش گذشت همه چیزش
از شوخیهای همه در طول راه
یا حسینیه محل اقامتمون
یا خانم طباطبایی مهربون و دختر مهربونترشون که حسینیه برای اونا بود
یا مهمون نوازی فوق العاده شون
یا زیارتهای دلنشینی که رفتیم
یا اینکه خانما یه واقعه تاریخی رو به ثبت رسوندن
(حتی با اصرار زیاد آقایون هم نخواستن بازار برن و خواستن برن زیارت)
یا نماز صبح تو جمکران
یا اصلا دعای ندبه ای که تو صحن و شبستان جمکران خوندیم
یا همون نون قندی پر برکتی که بهمون دادن تو جمکران
یا کوه خضر و صبحانه ای که کل کاروان دسته جمعی خوردیم
یا نصیحت آقای شیرریز به سیدرضا
بالا رفتن از کوه خضر نماز حاجت خوندنش
یا محمد حسن که وقتی من و سید رضا دیر کرده بودیم و
اتوبوس فقط برای جابه جا شدن حرکت کرده بوده گفته بوده یه زن و مرد نیومدن هنوز
یا دیدار با آقای طباطبایی
و نماز جماعت خوندن پشت سر ایشون و سخنرانی کوتاه اماپر بار و زیباشون
یا شایدم مشهد اردهال و زیارت دلنشینش و دستفروش هاش
یا فاتحه خوندن سر خاک سهرابی که میخواد آهسته به سراغش بریم
یا بازم محمد حسن که تو دفاع از من،منو زن مهربونی میدونه
یا همراهیای خوبمون
یا خوابیدن رو پای همه زندگیم
یاصلوات فرستادنامون
مسافرت کوتاه اما خوبی بود
دلم برای محمد حسن مهربون و نجیب تنگ میشه